Er zijn verschillende orthodoxe Joden wijken over de wereld. Bijvoorbeeld in Antwerpen, Jeruzalem of in Ameriaka. Ze hebben hun eigen gewoontes, in hun wijken. In veel op zichten leven de bewoners in de middeleeuwen, ook wat armoede betreft. Elk deel van het dagelijks leven heeft regels en rituelen. De wijk heeft één van de hoogste bevolkingsdichtheid en het leven is intens en kent vele ceremonies. De huizen zijn klein, rommelig en zonder air conditioning. Er is weinig privacy. Ongeveer een derde leeft met meer dan drie personen in één kamer.

Mannen en vrouwen leven gescheiden. Zelfs klanten in de rij voor een winkel staan in gescheiden rijen voor mannen en vrouwen.

Veel mannen besteden hun tijd aan studeren en religieuze dienst, terwijl hun vrouwen de kinderen opvoeden. Het zijn grote gezinnen met vaak 7 of meer kinderen. De gezinnen zijn afhankelijk van liefdadigheid van rijke religieuze Joden.

Om hun cultuur te handhaven leven de orthodoxe gelovigen gescheiden van minder orthodoxe gelovigen

De kinderen hebben zo weinig mogelijk contact met de buitenwereld. Ze hebben vaak niet eens de dichtbij gelegen wijk gezien of zelfs een niet-religieuze wijk. Ze ontvangen strikt Joods onderwijs waarbij alleen aandacht wordt besteed aan religieuze studies. In hun ogen bevatten deze studies ook alles wat men nodig heeft in het leven. Het is immers de plicht van religieuze Joden om geheel volgens Gods wetten te leven.